Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Οι συνεταιρισμοί στην Ελλάδα (αγροτικοί) δεν απέτυχαν όλοι

Οι συνεταιρισμοί στην  Ελλάδα (αγροτικοί) δεν απέτυχαν όλοι
(δηλαδή δεν τους απέτυχαν όλους(!!).
Υπάρχουν και αρκετοί που κρατήθηκαν και λειτουργούν με πολύ θετικά αποτελέσματα.
σε διάφορα γεωγραφικά διαμερίσματα ανά την Ελλάδα:

Στην Ήπειρο: οι πρωτοβάθμιοι πτηνοτροφικοί συνεταιρισμοί
  • Ιωαννίνων και
  • Άρτας.
Στη Δ. Μακεδονία:
  • οι πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί από κοινού διάθεσης φρούτων «ΣΕΠΩΒ» και
  • «ΔΗΜΗΤΡΑ» Βελβενδού Κοζάνης και
  • στις Πρέσπες ο πρωτοβάθμιος συνεταιρισμός από κοινού αξιοποίησης και διάθεσης φασολιών.
Στην Κεντρική Μακεδονία:
  • οι πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί από κοινού διάθεσης φρούτων, Άρνισας και
  • η «Venus» Βεροίας, καθώς και ο περίφημος πλέον ανά τον κόσμο, πρωτοβάθμιος οινοποιητικός συνεταιρισμός
  • «Vaeni» Ναούσης. Επίσης και ο πρωτοβάθμιος
  • Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Νικήτης χαλκιδικής «ΣΙΘΩΝ».
Στην Θεσσαλία: η ΕΑΣ Βόλου.
Στην Πελοπόννησο: η ΕΑΣ Κορίνθου.
Στην Κρήτη:
  • Ο πρωτοβάθμιος Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Πλατάνου Χανίων.
  • Η ΕΑΣ Πεζών,
  • η ΕΑΣ Ηρακλείου και
  • η ΕΑΣ Σητείας.
  • Ο πρωτοβάθμιος Γαλακτοκομικός Συνεταιρισμός και ο Κτηνοτροφικός Συνεταιρισμός Ανωγείων Ρεθύμνης.
Οι δύο αυτοί συνεταιρισμοί της Κρήτης πρωτοτυπούν στο είδος τους, οργανωτικά και λειτουργικά, και έχουν να διδάξουν πολλά στους αμφισβητίες των συνεταιρισμών(!!).
Να μη ξεχνάμε τις Συνεταιριστικές Τράπεζες και συνεταιρισμούς Φαρμακοποιών, καθώς και τα ΚΤΕΛ σε όλη την Ελλάδα.
Αυτές λοιπόν και αρκετές άλλες συνεταιριστικές οργανώσεις, ακόμη και σαν εξαίρεση, πιστοποιούν τον κανόνα.
Που αποδεικνύει για άλλη μια φορά, ότι όσοι συνεταιρισμοί λειτουργούν σωστά με συνεταιριστικά συνειδητοποιημένες ηγεσίες καθώς και με συνειδητοποιημένα φυσικά μέλη, δεν μπορούν παρά να πετύχουν και να επιβιώσουν κόντρα στη λυσσαλέα πολεμική των οργανωμένων ασύδοτων κερδοσκόπων ανταγωνιστών τους.

Τρίτη 3 Απριλίου ώρα 17:00 στο Εργατικό Κέντρο Κομοτηνής

από: ΤΖΩΓΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
προς: philadelpheia@gmail.com
ημερομηνία: 29 Μαρτίου 2012 5:26 μ.μ.
θέμα: 3.4.12
ΤΖΩΓΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΝΟΜΟΥ ΡΟΔΟΠΗΣ
Στις 8/3/2012, μετά την πρώτη μας ανακοίνωση για τη δημιουργία Προμηθευτικής-Καταναλωτικής Συνεργατικής Επιχείρησης μη Κερδοσκοπικού χαρακτήρα με κοινωφελείς δραστηριότητες με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΥ στο οποίο τα μέλη -Συνδρομητές της Συνεργατικής Επιχείρησης πρωτίστως αλλά και οι λοιποί συντοπίτες μας θα βρίσκουν βασικά προϊόντα διατροφής σε τιμές κόστους παραγωγού, δεχθήκαμε καταιγισμό μηνυμάτων και τηλεφώνων για τη συμμετοχή στην πρωτοβουλία μας.

Πλέον το ενδιαφέρον των πολιτών της πόλης μας έχει πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας και δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Το σημαντικότερο είναι ότι όχι μόνο απλοί συντοπίτες μας ενδιαφέρθηκαν αλλά και πολλοί σύλλογοι όπως, Κοινότητα προσφοράς πολιτών Κομοτηνής (κομοτινίστας), τρίτεκνοι,Σύλλογος Υπαλλήλων Αστυνομίας, Δικηγορικός Σύλλογος, ΣΥ.ΦΑ. Κομοτηνής,Συνεργατική Τράπεζα Έβρου.

Προχωράμε, για να ανταμώσουμε, να κοιταχτούμε στα μάτια,να δώσουμε τα χέρια και να πραγματοποιήσουμε την 1η προ καταστατική συγκέντρωση-συνέλευση των μελών. Συνεπείς στις παγκόσμιες και πανευρωπαϊκές συνεργατικές αρχές θα τοποθετηθούμε επί της Δράσης που ξεκινά και θα ορίσουμε ένα συντονιστικό όργανο που θα αναλάβει να διεκπεραιώσει όλα τα γραφειοκρατικά.

Τη Τρίτη 3 Απριλίου 2012 και ώρα 17:00 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Κομοτηνής θα γίνει η πρώτη μας συγκέντρωση. Να είμαστε όλοι εκεί.
ΤΖΩΓΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ Ν. ΡΟΔΟΠΗΣ


πληροφορίες:
6977.320.922, ΤΖΩΓΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
6932.302.172, Μανώλης Κιουτσούκης
philadelpheia@gmail.com

Συμμετέχω, Αποφασίζω, Ελέγχω, Διαμορφώνω

ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΧΗ:
Δημοκρατικός έλεγχος των μελών

Οι συνεργατικές εταιρείες είναι δημοκρατικές οργανώσεις, οι οποίες ελέγχονται από τα μέλη τους, τα οποία συμμετέχουν στη διαμόρφωση της πολιτικής και στη λήψη των αποφάσεων τους. Οι άνδρες και οι γυναίκες που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως αιρετοί αντιπρόσωποι είναι υπόλογοι στα μέλη. Πρωτίστως τα μέλη των συνεργατικών εταιρειών έχουν ίσα εκλογικά δικαιώματα (ένα μέλος, μία ψήφος) και παράλληλα οι συνεργατικές εταιρείες είναι οργανωμένες με δημοκρατικό τρόπο.
Σύμφωνα με την Αρχή αυτή οι συνεργατικές εταιρείες είναι δημοκρατικοί οργανισμοί, δηλαδή, όλες οι εξουσίες της διοίκησης πηγάζουν από τα μέλη τους και τα μέλη είναι όλα ίσα απέναντι στη διοίκηση έχοντας τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις. Κυρίαρχο όργανο είναι η γενική συνέλευση στην οποία έχουν δικαίωμα συμμετοχής όλα τα μέλη. Η γενική συνέλευση συνέρχεται τακτικά, συνήθως μια φορά κάθε έτος και έκτακτα όταν παρουσιαστούν σοβαρά θέματα τα οποία ξεφεύγουν των αρμοδιοτήτων της διοίκησης ή όταν τούτο επιβάλλεται από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο. Στις γενικές συνελεύσεις τα μέλη ελέγχουν όλες τις πράξεις ή και τις παραλήψεις της διοίκησης και συμμετέχουν στη διαμόρφωση της πολιτικής της συνεργατικής εταιρείας και στη λήψη των διαφόρων σοβαρών αποφάσεων.

Πρακτικά ο έλεγχος της διοίκησης μιας συνεργατικής εταιρείας από τα μέλη αφορά συνήθως
  • την εφαρμογή του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου και των συνεργατικών Αρχών,
  • την οικονομική και λογιστική διαχείριση της εταιρείας,
  • τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται για την ανάπτυξη της,
  • την εφαρμογή των αποφάσεων που λήφθηκαν σε προηγούμενες γενικές συνελεύσεις των μελών κ.λπ.
Σε αντίθεση με τα άλλα νομικά πρόσωπα, που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, οι αποφάσεις στις γενικές συνελεύσεις των συνεργατικών εταιρειών λαμβάνονται από την πλειοψηφία των μελών τα οποία παρευρίσκονται, ανεξάρτητα από το ύψος του κεφαλαίου με το οποίο το κάθε μέλος συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο.
Σύμφωνα με την Αρχή αυτή, οι αιρετοί εκπρόσωποι μιας συνεργατικής εταιρείας είναι υπόλογοι στα μέλη και υπόκεινται στον άμεσο έλεγχο τους. Νοείται ότι τα μη αιρετά μέλη της διοίκησης δε λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Υπόκεινται στον έλεγχο των αιρετών οργάνων και λογοδοτούν σε αυτά. Τα μέλη, δηλαδή, ασκούν έμμεσο έλεγχο στα μη αιρετά όργανα της διοίκησης μέσω των αιρετών οργάνων.

Τα εκλογικά δικαιώματα προβάλλονται με ιδιαίτερη έμφαση στην Αρχή αυτή. Τα μέλη, αναφέρεται, έχουν ίσα εκλογικά δικαιώματα και διευκρινίζεται ότι το κάθε μέλος έχει μια ψήφο. Με τον όρο εκλογικά δικαιώματα νοούνται τα δικαιώματα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, που αποτελούν θεμελιώδη προϋπόθεση για τη δημοκρατική έκφραση μιας κοινωνικής ομάδας.
α. Το δικαίωμα του εκλέγειν:

Τα μέλη έχουν το δικαίωμα να εκλέγουν τα αιρετά όργανα της διοίκησης της εταιρείας τους. Το σημαντικό είναι ότι το δικαίωμα αυτό δεν μεταβάλλεται ανάλογα με το ύψος του μετοχικού κεφαλαίου που κατέχεται από το κάθε μέλος όπως συμβαίνει στις εταιρείες κεφαλαίου. Κάθε μέλος έχει μια ψήφο. Αυτός ο κανόνας αναβαθμίζει την ανθρώπινη υπόσταση του μέλους και τοποθετεί τον άνθρωπο ψηλότερα από τον παράγοντα κεφάλαιο.
β. Το δικαίωμα του εκλέγεσθαι:

Κάθε μέλος έχει το δικαίωμα να υποβάλει υποψηφιότητα και να διεκδικήσει θέση στα αιρετά σώματα της εταιρείας του. Το δικαίωμα είναι καθολικό και αναφαίρετο. Η σωστή άσκηση του με στόχο την επιλογή των αρίστων εξαρτάται αποκλειστικά από τα μέλη. Γι’ αυτό τα μέλη πρέπει να είναι σωστά διαπαιδαγωγημένα και σωστά πληροφορημένα για να είναι σε θέση να παίρνουν και τις σωστές αποφάσεις. Η ανάγκη της διαπαιδαγώγησης και της πληροφόρησης των μελών ικανοποιείται με την εφαρμογή της πέμπτης συνεργατικής Αρχής, την οποία ήδη αναλύσαμε. http://philadelpheia.blogspot.com/2012/03/blog-post_25.html

Εκλογικό σύστημα:

Η εφαρμογή της Αρχής που μελετούμε ανέδειξε ένα σοβαρό ζήτημα το οποίο πολλές φορές οδήγησε σε διχογνωμίες και έντονες συζητήσεις. Τέθηκε το θέμα της επιλογής του εκλογικού συστήματος στα πλαίσια του οποίου εκλέγονται τα αιρετά όργανα των συνεργατικών εταιρειών. Η διχογνωμία αυτή που απασχόλησε τα συνεργατικά κινήματα πολλών χωρών έχει τις ρίζες της στα φιλοσοφικά ρεύματα που αναπτύχθηκαν τον 19ο αιώνα στην Ευρώπη για τη συνεργατική οργάνωση της κοινωνίας. Οι οπαδοί της ρεαλιστικής σχολής τάχθηκαν υπέρ του ενιαίου ψηφοδελτίου. Οι οπαδοί της ουτοπιστικής και της σοσιαλιστικής σχολής τάχθηκαν υπέρ του ενιαίου ψηφοδελτίου όταν οι συνεργατικές εταιρείες λειτουργούν σε μια σοσιαλιστική κοινωνία και υπέρ των πολλών ψηφοδελτίων όταν λειτουργούν στα πλαίσια μιας καπιταλιστικής κοινωνίας. Θα πρέπει βέβαια να τονιστεί ότι οι απόψεις αυτές εξέφραζαν τα δεδομένα της εποχής εκείνης και τις τότε επικρατούσες κοινωνικοπολιτικές αντιλήψεις.
Στις σημερινές δημοκρατικές κοινωνίες, για τη λειτουργία των διαφόρων κοινωνικών θεσμών εφαρμόζεται ανάλογα με το επίπεδο της εκλογής και τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του θεσμού για τον οποίο διεξάγεται η εκλογή, είτε το αναλογικό, είτε το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα. Για παράδειγμα, σε επίπεδο κοινοβουλίου είναι σχεδόν αδιανόητο να εφαρμόζεται το πλειοψηφικό σύστημα. Αντίθετα, σε ένα κοινωφελές ίδρυμα είναι παράδοξο να εφαρμόζεται το αναλογικό σύστημα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι και τα δύο συστήματα αποτελούν απαυγάσματα της δημοκρατικής σκέψης και εφαρμόζονται κατά περίπτωση με στόχο την καλύτερη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών.

Τα συνεργατικά κινήματα των διαφόρων χωρών εφαρμόζουν σχεδόν καθολικά το ενιαίο ψηφοδέλτιο με τη χρησιμοποίηση του πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος. Ο βασικότερος λόγος αυτής της επιλογής είναι η ανησυχία που υπάρχει για κομματικοποίηση των συνεργατικών εταιρειών και παραβίαση κυρίως της πρώτης συνεργατικής Αρχής με πολύ δυσμενείς επιπτώσεις.
 
Η κυριαρχούσα άποψη των συνεργατικών φορέων είναι η διατήρηση της επιλογής του πλειοψηφικού συστήματος, του οποίου η εφαρμογή για πολλές δεκαετίες απέδωσε σημαντικά και συνέβαλε στην πρόοδο και την ανάπτυξη των συνεργατικών ιδρυμάτων.

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Ο στόχος της εκπαίδευσης

ΠΕΜΠΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΧΗ:
Εκπαίδευση, κατάρτιση και πληροφόρηση
Οι συνεργατικές εταιρείες εξασφαλίζουν εκπαίδευση και κατάρτιση για τα μέλη, τους αιρετούς αντιπροσώπους, τους διευθυντές και τους υπαλλήλους τους, έτσι ώστε να μπορούν να συμμετέχουν ενεργά στην ανάπτυξη των συνεργατικών εταιρειών τους.
Ενημερώνουν το κοινό, ειδικότερα τη νέα γενιά και τους ηγέτες της κοινής γνώμης, για τη φύση του συνεργατισμού και τα ωφελήματα που προσφέρει.
Δε φτάνει ο ήλιος μονάχα, η γη σοδειά να δώσει,
χρειάζονται κι άλλα πολλά, και προπαντός η γνώση
(Κωστής Παλαμάς)
Ιστορικά το θέμα της εκπαίδευσης απασχόλησε πολύ σοβαρά τους πρώτους συνεργατιστές οι οποίοι έθεσαν σε εφαρμογή τη συνεργατική φιλοσοφία.
Οι σκαπανείς του καταναλωτικού συνεταιρισμού του Rochdale στο Ηνωμένο Βασίλειο και οι ιδρυτές της Συντροφίας των Αμπελακίων στην Ελλάδα για παράδειγμα, ταυτόχρονα με την ίδρυση των εταιρειών τους, αποφάσισαν να διαθέτουν μέρος των πλεονασμάτων για σκοπούς εκπαίδευσης των μελών και του προσωπικού τους.
Πρόσθετα, ίδρυσαν αναγνωστήρια για διευκόλυνση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και βιβλιοθήκες με εύκολη πρόσβαση για άντληση γνώσης και πληροφόρησης.
Σύμφωνα με τη Αρχή αυτή οι συνεργατικές εταιρείες εξασφαλίζουν εκπαίδευση και κατάρτιση στα μέλη τους, στους αιρετούς αντιπροσώπους τους, στους διευθυντές και στους υπαλλήλους τους. 
Ο στόχος της εκπαίδευσης είναι η διεύρυνση των πνευματικών δυνατοτήτων των εκπαιδευομένων, για 
  • να είναι σε θέση να εφαρμόζουν τη συνεργατική θεωρία και
  • να συμμετέχουν ενεργά και αποτελεσματικά στην ανάπτυξη των συνεργατικών εταιρειών τους. 
Η ίδια Αρχή αποδίδει τη δέουσα σημασία στην ανάγκη της διαφώτισης για τη φύση του συνεργατισμού και τα ωφελήματα που προσφέρει.
Η διαφώτιση στρέφεται προς
  1. την κοινωνία και ιδιαίτερα προς
  2. τη νέα γενιά και
  3. τους ηγέτες της κοινής γνώμης.
Πρακτικά η Αρχή της εκπαίδευσης, κατάρτισης και πληροφόρησης υλοποιείται από τις συνεργατικές εταιρείες με διάφορους τρόπους όπως: 
  1. με τη χρηματοδότηση συνεργατικών σπουδών ή τη λειτουργία σχολών συνεργατικής εκπαίδευσης,
  2. με τη διοργάνωση σεμιναρίων, διαλέξεων και άλλων εκδηλώσεων συνεργατικού περιεχομένου,
  3. με την έκδοση βιβλίων, εφημερίδων, περιοδικών, αφισών και άλλου έντυπου ή ηλεκτρονικού υλικού,
  4. με την αξιοποίηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης για την προβολή θέσεων σε επίκαιρα συνεργατικά θέματα, τη δημοσίευση άρθρων, αναλύσεων και πληροφοριών που σχετίζονται με τις συνεργατικές εταιρείες κ.α.
Οι ανθρώπινες ανάγκες δεν έχουν στατικό χαρακτήρα.
Διαμορφώνονται ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον σε κάθε χώρα, σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Παλαιότερα τα συνεργατικά κινήματα προσπαθούσαν να ανταποκριθούν στις ανάγκες επιβίωσης του ανθρώπου.
Σήμερα οι προσπάθειες τους στοχεύουν στη συνεχή αναβάθμιση του προσώπου και στη βελτίωση
της ποιότητας της ζωής του.
Τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν το σύγχρονο κόσμο, όπως είναι
  • η προστασία του περιβάλλοντος,
  • ισότητα των δύο φύλων, 
  • η μάστιγα της ηπατίτιδας β,
  • το aids κ.λπ,
δεν είναι παράδοξο ότι βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη των ενδιαφερόντων του διεθνούς συνεργατικού κινήματος.
Η Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη απευθύνεται σε τρεις πυλώνες - 
Περιβάλλον,
Κοινωνία και 
Οικονομία.
Στόχος της είναι να
«βοηθήσει τους ανθρώπους να αναπτύξουν τέτοιες στάσεις, δεξιότητες και γνώσεις έτσι ώστε να προβαίνουν σε ορθές αποφάσεις προς όφελος των ιδίων και των άλλων, τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον, και να ενεργούν σύμφωνα με τις αποφάσεις αυτές"
(UNESCO - Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη).
Τα στοιχεία της αειφόρου ανάπτυξης πρέπει να θεωρηθούν ως ένα ενιαίο σύνολο, όπου το ένα επηρεάζει και τα υπόλοιπα.
Η μακροπρόθεσμη οικονομική ή κοινωνική ανάπτυξη δεν είναι δυνατή σε ένα εξαντλημένο πλανήτη. 
Η περιβαλλοντική αειφορία είναι ένα από τα κλειδιά για την επίτευξη συνολικής βιώσιμης ανάπτυξης και επιτυγχάνει τους οκτώ στόχους της χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών. 


Οι οικογένειες και τα νοικοκυριά είναι οι βασικοί παράγοντες των κοινωνιών και της οικονομίας.
Είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση των πόρων και τη βιώσιμη κατανάλωση σε επίπεδο νοικοκυριού.
Η εκπαίδευση Οικιακής Οικονομίας ενδυναμώνει τις οικογένειες και τα νοικοκυριά:
•        Για να καταπολεμήσουν τη φτώχεια και την πείνα.
•        Να συνειδητοποιήσουν τη σημασία του αειφόρου τρόπου ζωής και διαβίωσης.
•        Να συμβάλλουν στις αειφόρες κοινωνίες.
•        Να ενεργούν προσεκτικά ως υπεύθυνοι πολίτες.
 ο συνδυασμός της Οικιακής Οικονομίας και της προοπτικής για βιωσιμότητα είναι πολύτιμος τόσο στο σχολικό περιβάλλον όσο και στην εκπαίδευση ενηλίκων αλλά και σε  άλλα εκπαιδευτικά προγράμματα.

Ανακυκλώνουμε,
δεν πετάμε,
επαναχρησιμοποιούμε,
μεταποιούμε,
μαγειρεύουμε,
φυτεύουμε,
Ζούμε,
διασκεδάζουμε,
συνυπάρχουμε ανακαλύπτοντας ξανά την αξία των αγαθών!
τονώνουμε, ενισχύουμε την τοπική και εγχώρια παραγωγή,
νοιαζόμαστε, διακρίνουμε, προτιμούμε, ελέγχουμε, εμπιστευόμαστε, απαιτούμε.
Μαθαίνουμε να διαχωρίζουμε τα απορρίμματα στη δουλειά και το σπίτι, στο σχολείο:
1. τα οργανικά (φλούδες, κόκαλα, σαλατοειδή, απομεινάρια φαγητού κ.ά)
2. γυάλινα (μπουκάλια, ποτήρια, βάζα, μπουκάλια και βαζάκια, χυμοί, αναψυκτικά, αλκοολούχα ποτά, τρόφιμα κ.ά.)
3. πλαστικά (κουπάκια, σακουλάκια, μπουκάλια)
4. έτσι γίνεται εύκολη και απλή η συγκέντρωση καθαρού χαρτιού  από
a)      Σχολικά Βιβλία
b)      Εφημερίδες
c)      Περιοδικά
d)      Χαρτόκουτα
e)      Ανάμικτο Χαρτί (κόλλες Α4, φωτοτυπίες κλπ)
προσπαθώντας να ξεχωρίζουμε το χαρτί στις παραπάνω κατηγορίες, ανακτούμε επίγνωση της επαναχρησιμοποίησης, του κόστους, της προκοπής, του καθαρού περιβάλοντος, της αειφορίας.

Πολιτισμός, αξίες και παραδόσεις καθορίζουν τις αποφάσεις των οικογενειών και των νοικοκυριών στις αναπτυγμένες και στις αναπτυσσόμενες χώρες.


Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Έτσι είναι ο Έλληνας;

Αποσπάσματα αλληλογραφίας του Ρωμαίου συγκλητικού Μενένιου Άπιου, στον φίλο του Ατίλιο Νάβιο, ο οποίος τον διαδέχεται στην διακυβέρνηση της Αχαΐας και τον συμβουλεύει για το πώς μπορεί να χειριστεί τους Έλληνες.

... Ο Έλληνας είναι πιο εγωιστής από εμάς και συνεπώς από όλα τα έθνη του κόσμου. Το άτομό του είναι «πάντων χρημάτων μέτρον» κατά το ρητό του Πρωταγόρα.
Αδέσμευτο , αυθαίρετο και ατίθασο, αλλά και αληθινά ελεύθερο,
ορθώνεται το «εγώ» των Ελλήνων. Χάρις σε αυτό σκεφθήκανε πηγαία, πρώτοι αυτοί, όσα εμείς αναγκαζόμαστε σήμερα να σκεφθούμε σύμφωνα με την σκέψη τους.
Χάρις σε αυτό βλέπουν με τα μάτια τους και
όχι με τα μάτια εκείνων που είδαν πριν από αυτούς.
Χάρις σε αυτό η σχέση τους με το σύμπαν, με τα πράγματα και τους ανθρώπους δεν μπαγιατεύει, αλλά είναι πάντα νέα, δροσερή και το κάθε τι, χάρις σε αυτό το «εγώ» αντιχτυπάει σαν πρωτοφανέρωτο στην ψυχή τους.
Είναι όμως και του καλού και του κακού πηγή τούτο το χάρισμα.
Το ίδιο «εγώ» που οικοδομεί τα ιδανικά πολιτικά συστήματα, αυτό διαλύει και τις πραγματικές πολιτείες των ανθρώπων.
'Όμως ήρθανε καιροί όπου ο ελληνικός εγωισμός ξέχασε την τέχνη που οικοδομεί τους ιδανικούς κόσμους, αλλά δεν ξέχασε την τέχνη που γκρεμίζει τις πραγματικές πολιτείες.
Και εμείς τους συναντήσαμε, καλέ Ατίλιε, σε τέτοιους καιρούς και
γι αυτό η κρίση μας γι αυτούς συμβαίνει να είναι τόσο αυστηρή
που κάποτε καταντά άδικη.
Η μοίρα μας έταξε νομοθέτες του κόσμου και το ελληνικό άτομο περιφρονεί τον νόμο.
Δεν παραδέχεται άλλη κρίση δικαίου παρά την ατομική του,
που δυστυχώς στηρίζεται σε ατομικά κριτήρια.
Απορείς πως η πατρίδα των πιο μεγάλων νομοθετών,
έχει τόση λίγη πίστη στον νόμο.
Και όμως από τέτοιες αντιθέσεις πλέκεται η ψυχή των ανθρώπων και η πορεία της ζωής των.
Σπάνια οι Έλληνες πείθονται «τοις κείνων ρήμασι».
Πείθονται μόνο στα ρήματα τα δικά τους και η αλλάζουν τους νόμους κάθε λίγο ανάλογα με τα κέφια της στιγμής, ή όταν δεν μπορούν να τους αλλάξουν , τους αντιμετωπίζουν σαν εχθρικές δυνάμεις και τότε μεταχειρίζονται εναντίον τους η τη βία η τον δόλο!
Α! πόσο την χαίρεται ο Έλληνας την εύστροφη καταδολίευσή τους,
τους σοφιστικούς διαλογισμούς που μεταβάλλουν τους νόμους σε ράκη!
 Ο Έλληνας έχει την πιο αδύνατη μνήμη από μας,
έχει λιγότερη συνέχεια στον πολιτικό του βίο.
Είναι ανυπόμονος και κάθε λίγο, μόλις δυσκολέψουν λίγο τα πράγματα, αποφασίζει ριζικές μεταρρυθμίσεις.
Θες να σαγηνεύσεις την εκκλησία του δήμου σε μια πόλη ελληνική;
Πες τους: «Σας υπόσχομαι αλλαγή»
Πες τους: «Θα θεσπίσω νέους νόμους»
Αυτό αρκεί.
 Με αυτό χορταίνει η ανυπομονησία τους, το αψίκορο πάθος του.
Τι φαεινές συλλήψεις θα βρεις μέσα σε αυτά τα ελληνικά δημιουργήματα της ιδιοτροπίας της στιγμής!
Εμείς δειλά-δειλά και μόνο με το χέρι του πραίτορα τολμήσαμε, διολισθαίνοντας μέσα στους αιώνες να ξεφύγουμε από τους άκαμπτους κλοιούς της Δωδεκαδέλτου μας, και πάλι διατηρώντας όλους τους τύπους , όλα τα εξωτερικά περιβλήματα.
Τούτη η υποκρισία των μορφών, όταν η ουσία αλλάζει, δείχνει πόση είναι η ταπεινοφροσύνη μας μπρος σε κάθε τι που είναι θεσμός και έθος και παράδοση, πόσο το παρελθόν και η συνέχειά του βαραίνουν στην πορεία μας και πόσο δίκαια αντέχουμε αιώνες
εκεί που οι Έλληνες εκάμφθησαν σε δεκαετηρίδες.
... Μέσα στους πιο πολλούς Έλληνες, άμα σκάψεις λίγο,
θα βρεις ένα ισχνό υπερόπτη Κοριολανό,
έναν άσημο εκδικητικό Αλκιβιάδη,
ένα εγώ μεγαλύτερο από την πατρίδα.
Όχι βέβαια σε όλους, αλλιώς δεν θα υπήρχαν σήμερα πια ελληνικές πόλεις. Αλλά όποιος διοικεί, σαν κι εσένα, έναν λαό,
πρέπει να γνωρίζει τις άρχουσες ροπές, που δεν φτάνουν βέβαια ως την φανερή ακρότητα του ωραίου Αθηναίου η του δικού μας Γάιου Μάρκου, αλλά τείνουν προς τα εκεί.
Οι πολλοί, από χίλιους δυο λόγους, γιατί είναι πιο μικροί και πιο αδύνατοι, σταματούν μεσοδρομίς. Μα και μ' αυτούς, το κακό γίνεται.
... Οι Έλληνες λίγα πράγματα σέβονται και σπάνια όλοι τους τα ίδια.
Και προς καλού και προς κακού στέκουν επάνω από τα πράγματα.
Για να κρίνουν αν ένας νόμος είναι δίκαιος, θα τον μετρήσουν με το μέτρο της προσωπικής τους περίπτωσης ακόμα κι όταν υπεύθυνα τον κρίνουν στην εκκλησία η στο δικαστήριο.
Ο Έλληνας ζητεί από τον νόμο δικαιοσύνη για την δική του προσωπική περίπτωση. Εάν τύχει και ο νόμος , δίκαιος στην ολότητά του και δεν ταιριάζει σε λίγες περιπτώσεις όπως η δική του, δεν μπορεί αυτό να το παραδεχτεί.
Και εν τούτοις τετρακόσια χρόνια τώρα το διακήρυξε ο μεγάλος τους Πλάτων, πως τέτοια είναι η μοίρα και η φύση των νόμων,
πως άλλο νόμος και άλλο δικαιοσύνη.
Το διακήρυξε αυτό και ο Σταγειρίτης, χωρίζοντας το δίκαιο από το επιεικές. Δεν δέχεται να θυσιάσει την δική του περίπτωση, το δικό του εγώ σε έναν νόμο σκόπιμο και δίκαιο στην γενικότητά του.
Έτσι είναι πολλοί στις πόλεις που τώρα πρόκειται να διοικήσεις.
Έτσι διαφορετικοί, αν όχι από μας, όμως από τους πατέρες μας, που θεμελίωσαν το μεγαλείο της παλιάς, της αληθινής μας δημοκρατίας.
... Όσο περνούν οι αιώνες, τόσο εμείς και οι λαοί που κυβερνούμε γινόμαστε περισσότερο ατομιστές, ως που μια μέρα να μαραθούμε όλοι μαζί μέσα στην μόνωση των μικρών μας εαυτών.
Νομίζω ότι οι Έλληνες επάνω στους οποίους εσύ τώρα άρχεις είναι πρωτοπόροι σε αυτόν τον θανάσιμο κατήφορο.
Δεν σου έκανε κιόλας εντύπωση καλέ μου Νάβι, η αδιαφορία του Έλληνα για τον συμπολίτη του;
Όχι πως δεν θα του δανείσει μια χύτρα να μαγειρέψει, όχι πως αν τύχει μια αρρώστια δεν θα τον γιατροπορέψει, όχι πως δεν του αρέσει να ανακατεύεται στις δουλειές του γείτονα, για να του δείξει μάλιστα την αξιοσύνη του και την υπεροχή του,
βοηθά ο Έλληνας περισσότερο από κάθε άλλον.
Βοηθά και τον ξένο πρόθυμα, με την ιδέα μάλιστα, που χάρις στους μεγάλους στωικούς, πάντα τον κατέχει , μιας πανανθρώπινης κοινωνίας. Του αρέσει να δίνει στον ασθενέστερο, στον αβοήθητο.
Είναι κι αυτό ένας τρόπος υπεροχής...
Λέγοντας πως ο Έλληνας αδιαφορεί για τον πλησίον του, κάτι άλλο θέλω να πω, αλλά μου πέφτει δύσκολο να σου το εξηγήσω.
Θα αρχίσω με παραδείγματα, που αν προσέξεις, ανάλογα θα δεις και εσύ ο ίδιος πολλά με τα μάτια σου.
Ακόμη υπάρχουν ποιητές πολλοί και τεχνίτες στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Πλησίασέ τους καθώς είναι χρέος σου και πες μου αν άκουσες κανέναν από αυτούς ποτέ να επαινεί τον ομότεχνό του.
Δεν χάνει τον καιρό του σε επαίνους ο Έλληνας.
Δεν χαίρεται τον έπαινο. Χαίρεται όμως τον ψόγο και γι αυτόν πάντα βρίσκει καιρό.
Για την κατανόηση, την αληθινή, αυτήν που βγαίνει από την συμπάθεια γι αυτό που κατανοείς, δεν θέλει τίποτε να θυσιάσει.
Το κίνητρο της δικαιοσύνης δεν τον κινεί
για να επαινέσει ότι αξίζει τον έπαινο.
Όχι πως δεν θα ήθελε να είναι δίκαιος, αλλά δεν αντιλαμβάνεται καν την αδικία που κάνει στον άλλο. Θαυμάζει ότι είναι ο δικός του κόσμος.
Κάθε άλλον τον υποτιμά !
Όταν ένας πολίτης άξιος, δεν αναγνωρίζεται κατά την αξία του, λέει ο Έλληνας:αφού δεν αναγνωρίζομαι εγώ ο αξιότερός του, τι πειράζει αν και αυτός δεν αναγνωρίζεται;
Ο εγωκεντρισμός αφαιρεί από τον Έλληνα την δυνατότητα να είναι δίκαιος.
...Μόνον όταν δημιουργηθούν συμφέροντα που συμβαίνει να είναι κοινά σε πολλά άτομα μαζί, βλέπεις την συναδέλφωση και την αλληλεγγύη.

Στον κάθε Έλληνα τα ιδανικά είναι ατομικά. Γι αυτό οι πολιτικές των φατρίες είναι φατρίες συμφερόντων, και το ιδανικό του κάθε ηγέτη είναι ο εαυτός του.



Πάπυροι της Οξυρρύγχου
μετάφραση (;) Κωνσταντίνου Τσάτσου

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

1η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ



Στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Φιλιππούπολης στην Βουλγαρία θα πραγματοποιηθεί στις 29-30 Μαρτίου 2012 η πρώτη Ευρωπαϊκή Έκθεση για την “Κοινωνική Επιχειρηματικότητα” και “Συνεργατικές Επιχειρήσεις για άτομα με Αναπηρίες”
 Κατά την διάρκεια της Έκθεσης εκτός από τα περίπτερα των εκθετών θα πραγματοποιηθεί Διεθνής συνάντηση με θέμα “Κοινωνική επιχειρηματικότητα και Ευρώπη του 2020” με παρουσιάσεις στα θέματα:

-Παρουσίαση της Ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα (Γεν. Διεύθυνση Επιχειρηματικότητας, Γενική Διεύθυνση Απασχόλησης, Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής)

-Παρουσίαση της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας εργαζομένων σε συνεργατικές επιχειρήσεις, Κοινωνικών συνεργατικών επιχειρήσεων και Κοινωνικών και Συμμετοχικών επιχειρήσεων(CECOP), με θέμα: “Κοινωνικές επιχειρήσεις και Διεθνές έτος Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας 2012”

-Παρουσίαση του Υπουργείου Εργασίας και κοινωνικής πολιτικής της Βουλγαρίας με θέμα: “Κοινωνική Επιχειρηματικότητα και στρατηγικό πλαίσιο απασχόλησης των ατόμων με αναπηρίας”

-Πρόσβαση σε χρηματοδοτικά εργαλεία: Μικροπιστώσεις για Κοινωνικές Επιχειρήσεις (Γεν Διεύθυνση Απασχόλησης, Γεν Διεύθυνση Επιχειρηματικότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής)

-Νομικό Πλαίσιο: Δημόσιες προμήθειες, Κρατική Βοήθεια (Γεν Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς, Γενική Διεύθυνση Εργασίας, Γεν Διεύθυνση Ανταγωνισμού, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής)

-Κοινωνικές Επιχειρήσεις - Συνεταιρισμοί και  πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στον Τουρισμό_καλές πρακτικές.

 Η Έκθεση αποτελεί μοναδική ευκαιρία για εκπροσώπους Επιχειρήσεων, Επιμελητηρίων, Συνεταιρισμών, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, αλλά και στελεχών του Α και Β βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προκειμένου να εκπαιδευτούν σε θέματα κοινωνικής Επιχειρηματικότητας, αλλά και να κάνουν τις απαραίτητες συναντήσεις και συνεργασίες με αντίστοιχες Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: 80,00€

ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ:

·         Μεταφορά – μετακινήσεις  με λεωφορείο

·         1 διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο 5* με πρωινό και ένα δείπνο

·         Ξενάγηση στην έκθεση και  στην Φιλιππούπολη 

·         Αρχηγός

·         Ασφάλεια αστικής ευθύνης

τηλ. Επικοινωνίας: 6932.302.172,
τα στοιχεία σας:
philadelpheia@gmail.com