ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολλή
συζήτηση εάν ό,τι είναι νόμιμο είναι κατ’ ανάγκη και ηθικό. Δεν είναι έτσι.
Ηθική είναι το σύνολο των κανόνων για την επιβίωση μιας κοινωνίας. Και η
επιβίωση μιας κοινωνίας προσδιορίζεται κάθε φορά τόσο από τις πανανθρώπινες
αξίες όσο και από τις συγκεκριμένες καταστάσεις στην περιοχή και τον χρόνο.
Η πορεία ειδικά των τροφίμων «από το χωράφι
στο ράφι» είναι μια πορεία «αμαρτωλή» γεμάτη δολοπλοκίες, εκβιασμούς, αρπαχτές
και φοροδιαφυγή. Πολλά έχουν γραφτεί κατά καιρούς για τα καρτέλ των μεσαζόντων-αεριτζίδων
που με μαφιόζικους τρόπους ελέγχουν την πορεία αυτή και κερδοσκοπούν σε βάρος
των παραγωγών, των μικροεμπόρων λιανικής και φυσικά των καταναλωτών.
Λίγα χρόνια πριν, το πρόβλημα αν και γνωστό
δεν απασχολούσε ιδιαίτερα την κοινή γνώμη και το ευρύ καταναλωτικό κοινό, γιατί,
τα εισοδήματα της μέσης Ελληνικής οικογένειας μπορούσαν να ανταποκριθούν στις
διατροφικές της ανάγκες και έτσι αν και δυσανασχετώντας, αποδεχόταν το
κερδοσκοπικό τίμημα στις αγορές της.
Με πολύ μικρότερα πλέον εισοδήματα αλλά και
με την διατήρηση ή και αύξηση των τιμών ειδικά στα είδη διατροφής, το
καταναλωτικό κοινό κατάλαβε ότι η αντίδραση και η αυτό-οργάνωση είναι η μόνη
λύση στα παιχνίδια των αισχροκερδοσκόπων που τόσα χρόνια θησαύριζαν σε βάρος
του.
Και αυτό, γιατί δεν υπάρχει κανένα
οργανωμένο συνεργατικό-καταναλωτικό κίνημα στη χώρα μας, προκειμένου να τους αντιμετωπίσει
υπέρ του συνεργατικά «άστεγου»
καταναλωτικού κοινού της οικογένειας, του νοικοκυριού.
Η κρίση αυτή, πέρα από τις δυσβάστακτες για
τα λαϊκά στρώματα οικονομικές και όχι μόνο επιπτώσεις της, μπορεί (και πρέπει)
να αποτελέσει την ιδανικότερη ευκαιρία για την αναγέννηση και ενεργοποίηση όλων
των μορφών συνεργασίας και κοινωνικής αλληλεγγύης στο τόπο μας, τόσο στον
αγροτικό, όσο και αστικό τομέα, μέχρι και σ’ εκείνον της, παντός είδους,
παροχής υπηρεσιών.
Δεν πρέπει να αγνοούμε το πάντα διαχρονικό
και αναμφισβήτητο γεγονός ότι, μέσα από τις βαθιές οικονομικές κρίσεις που
είχαν ενσκήψει μετά την ανατροπή των φεουδαρχικο–οικονομικών και ολοκληρωτικο –
πολιτικών καθεστώτων, γεννήθηκαν και ανδρειώθηκαν οι σημερινοί σύγχρονοι
συνεταιρισμοί ανά τον κόσμο.
Κρίσεις οι οποίες ανέδειξαν, μεταξύ άλλων,
και την ουσιαστικότερη κοινωνικο–οικονομική ανάγκη –αυτήν της επιβίωσης- όλων των οικονομικά αδυνάτων
μικροεπαγγελματιών σε όλους τους παραγωγικούς χώρους, καθώς και σ’ εκείνους των
πενιχρά αμειβομένων εργατών ως βιοπαλαιστών.
Και η επιβίωση αυτή, αποδείχτηκε ότι,
μπορούσε να πραγματωθεί μόνο μέσα από την οργάνωσή τους σε παντός είδους συνεργατισμούς.
Γι’ αυτό και οι συνεταιρισμοί στην Γερμανία
χαρακτηρίστηκαν εύστοχα από τότε ως «Kinder
der Not = Παιδιά/δημιουργήματα της ανάγκης».
Τελικά στην Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία,
από όπου και αναδείχτηκε το σύγχρονο συνεργατικό κίνημα στον κόσμο, οι
συνεταιρισμοί ήταν εκείνοι, μέσα από τους οποίους δημιουργήθηκε και
σφυρηλατήθηκε και, η κραταιά κοινωνική, μεσαία οικονομική τάξη. Που από τότε
κρατάει δυνατά τις οικονομικές και κοινωνικές ισορροπίες στις χώρες αυτές.
Μεσαία οικονομική τάξη, την οποία στις εν λόγω χώρες, αλλά και σε καμιά άλλη
χώρα του πυρήνα της Ε.Ε., οι πολιτικοί ταγοί τους δεν διανοούνται να την
αμφισβητήσουν (!!).
Κινήσεις πολιτών δημιουργήθηκαν σε κάθε πόλη
της Ελλάδας (άλλες με την υποστήριξη των τοπικών αρχόντων και άλλες όχι) με
έναν κοινό σκοπό : Να καταπολεμήσουν τα συμφέροντα που λυμαίνονται την αγορά
τροφίμων και να δώσουν το μήνυμα ότι η ανοχή στο πάρτι των αισχροκερδοσκόπων
τελείωσε. Ο αποπροσανατολισμός της οικογένειας -με τα πολλαπλά καταναλωτικά
δάνεια- ανατρέπεται, καθιστώντας τις οικογένειες και τα νοικοκυριά καθοριστικούς
παράγοντες των κοινωνιών και της οικονομίας,
υπεύθυνους για τη διαχείριση των πόρων και τη βιώσιμη κατανάλωση σε
επίπεδο νοικοκυριού.
-
Πολιτισμός, αξίες και παραδόσεις καθορίζουν
τις αποφάσεις των οικογενειών και των νοικοκυριών και όχι τα λαχταριστά δάνεια
και οι σειρήνες της τηλεπλύσης εγκεφάλου:
ü
Όχι
υπερβολές στις ποσότητες, που αγοράζουμε.
ü
Η
υψηλότερη τιμή δεν σημαίνει, πάντοτε και καλύτερη ποιότητα.
ü
Έρευνα
αγοράς, πριν επιλέξουμε τι θα αγοράσουμε. Μια προσεκτική έρευνα, πριν από κάθε
αγορά, είναι απαραίτητη και μπορεί να προστατεύσει το πορτοφόλι μας, τη χώρα
μας, τον πλανήτη μας...
ü
αγοράζουμε
μόνο ελληνικά ποιοτικά τοπικά προϊόντα. Μπορούμε να ζήσουμε μόνο με την
ελληνική παραγωγή.
ü
επιλέγουμε
ελληνικά τοπικά αγαθά, ενισχύοντας τις τοπικές αγορές παραγωγών.
ü
αξιολογούμε
απ’ ευθείας τους Έλληνες παραγωγούς επιλέγοντας τους καλύτερους
ü
δημιουργούμε
άμεση σχέση με τους παραγωγούς. Μόνο αν γνωρίσεις τον παραγωγό μπορείς να
αγοράσεις επώνυμο προϊόν.
ü
παύουμε,
όσο μπορούμε, να εξαρτόμαστε από το ράφι των πλαστικών επιλογών και της τηλεπλύσης
εγκεφάλου και κάνουμε ιδιοπαραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.
ü
Βαδίζοντας
προς την αυτάρκεια, εκτιμούμε τον κόπο του παραγωγού, και την αξία των φυσικών
πόρων, Νερό, Γή, τη σημασία της εποχικότητας.
Για να υπάρχει όμως οικονομία-ανάπτυξη-συναλλαγές,
εκτός από τους «ΘΕΛΩ» (οικογένειες-νοικοκυριά), το έτερο ήμισυ οι «ΕΧΩ» (αγρότες, παραγωγοί,
μεταποιητές), πρέπει να είναι παραγωγικοί, προσανατολισμένοι στην παραγωγή
ποιοτικών και ασφαλών προϊόντων, στη διαμόρφωση λογικότερων τιμών και σε θέματα
σύγχρονης οργάνωσης της παραγωγής και διάθεσης των προϊόντων τους, στην
δημιουργία επισκέψιμων αγροκτημάτων με αγάπη και φροντίδα,
- τίμια,
- γνήσια,
- καθαρή
και
- με ευγένεια.
Το βιώσιμο μέλλον
απαιτεί προσανατολισμό στην στήριξη από την Τοπική Κοινότητα.
Ο παραγωγικός
λήθαργος του ντόπιου παραγωγού -με τις επιδοτήσεις, τη μονοκαλλιέργεια, το
υψηλό ρίσκο, κόστος παραγωγής, τα τοκογλυφικά δάνεια- στοχοποιείται και δρομολογείται η αφύπνισή του, η επιστροφή
του προκομμένου παραγωγού στο τραπέζι μας.
Προκύπτουν έτσι, άμεσες ωφέλειες για την
τοπική οικονομία καθώς η δοκιμασμένη συμφιλιωτική Αυτάρκεια, Φιλαδελφία,
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, είναι η καλύτερη παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.
Είναι τα θεμέλια της τοπικής γαστρονομικής ταυτότητας. Μια ταυτότητα που
οφείλει να εστιασθεί σ’ αυτό που θα αναδεικνύει, την ιδιαίτερη φυσιογνωμία
του τόπου μας με αντιπροσωπευτικά
προϊόντα από όλες τις ομάδες (αρτοσυσκευάσματα, τυροκομικά, αλλαντικά, πίττες,
ομελέτες, φρούτα, μαρμελάδες, γλυκά κλπ).
H τοπική γαστρονομία κάθε τόπου, δεν αποτελεί μόνον μια έκφραση
γευστικής ταυτότητας, μια παράμετρο της πολιτιστικής κληρονομιάς, μια ευκαιρία
ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα με προϊόντα υψηλής ποιότητας, αλλά θα μπορούσε
να αποτελέσει ένα σαφέστατο συγκριτικό πλεονέκτημα και μια σημαντική πηγή πόρων
για τον τουρισμό και για την τοπική
οικονομία του γενικότερα.
Στο προηγούμενο «μοντέλο» έχοντας πραγματικά
αιμορραγία συναλλάγματος, ΔΑΝΕΙΖΟΜΑΣΤΑΝ
για τις εισαγωγές κτηνοτροφικών γαλακτοκομικών προϊόντων, οπωρολαχανικών, από
Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Ρουμανία, Βουλγαρία, ψάρια από όλους τους ωκεανούς
του κόσμου – ένας ατελείωτος κατάλογος χωρών και προϊόντων.
ü
Ξεχάσαμε
γεύσεις και μυρωδιές του τόπου μας,
των προϊόντων με το DNA των οποίων
είμαστε δεμένοι από γεννησιμιού μας.
ü
Υιοθετήσαμε,
εθιστήκαμε σε τρόπους διατροφής –
φαστφουντάδικα, πιτσαρίες, σπαγγετερίες κλπ αμφιβόλου ποιότητας, πλούσια σε
αμφιβόλου ασφάλειας λιπαρά, βελτιωτικά γεύσης και καρυκεύματα.
Η Φιλαδελφία είναι αρωγός και στηρίζει
ενεργά κάθε προσπάθεια που αποσκοπεί στην προώθηση των προϊόντων του τόπου μας
και ιδιαίτερα όταν αυτή προέρχεται από τους ίδιους τους παραγωγούς.
Γίνεται όμως αυτό χωρίς να επανεντάξουμε στο
διαιτολόγιό μας όσπρια, τραχανά, άγρια χόρτα, χορτόπιτες, τσάι του βουνού και
δεκάδες ακόμα «λησμονημένα» τρόφιμα;
Σαφώς και όχι! Βεβαίως και δεν είναι εύκολο
να τα επαναφέρουμε στην κουζίνα μας, βεβαίως και θα υπάρξουν δυσκολίες.
Αλλά αξίζει να το προσπαθήσουμε.
Νομίζουμε ότι το μοντέλο αυτό είναι
κατάλληλο για μικρούς παραγωγούς και ομάδες παραγωγών και μπορεί να επεκταθεί
και σε άλλα είδη τοπικών προϊόντων.
Η προσπάθειά μας αυτή έχει το πλεονέκτημα
της κατάργησης των αεριτζήδων, ανάμεσα στον παραγωγό και τον τελικό καταναλωτή
με οφέλη και για τους δύο και έχει δοκιμαστεί με επιτυχία σε αρκετές ευρωπαϊκές
χώρες.
Για
τον παραγωγό :
... ευκολότερη πρόσβαση στις αγορές;
...
καλύτερη διαχείριση παραγωγής και κόστους;
...
περισσότερες ευκαιρίες για δίκαιο ανταγωνισμό;
...
καλύτερη φήμη;
καλύτερη ποιότητα ζωής;
στοιχεία προγραμματισμού της συγκομιδής,
αποτελεσμάτων ανάλυσης υπολειμμάτων και επιδόσεων Εσωτερικού ελέγχου, πρότυπα
ποιότητας που χρησιμοποιούνται, πρωτόκολα Ορθής Καλλιεργητικής Πρακτικής,
EurepGAP και TNC, αλλά και το πρότυπο Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Καλλιέργειας
Agro 2,
ü
πλήρης
διαφάνεια στην τροφική αλυσίδα.
ü
Ποιότητα
στη Διαχείριση ... Προ-παραγγελίες
ü
Ποιότητα
στην Ασφάλεια ... Αλληλέγγυα ανάληψη των κινδύνων και ρίσκων
ü
Ποιότητα
στη ζωή!!!
Για
την οικογένεια-νοικοκυριό :
καλλιεργούμε συστηματικά, την ανάπτυξη
εμπιστοσύνης μεταξύ παραγωγού και οικογένειας – νοικοκυριού με μια δίκαιη τιμή
παραγωγού η οποία αφενός καλύπτει το
κόστος μιας παραγωγής κοινωνικά δίκαιης και περιβαλλοντικά σωστής και αφ
εταίρου εξασφαλίζει υψηλής ποιότητας προϊόντα σε προσιτή τιμή για τον κάθε
καταναλωτή.
Αναζητάμε
- επιλέγουμε τους καλύτερους, με διαφάνεια, εκπαίδευση αγοραστικής
συμπεριφοράς στην Οικογένεια στο νοικοκυριό, και παρακίνηση υποστηρικτική προς
τον παραγωγό :
Στοιχεία παραγωγού, στοιχεία αγροτεμαχίων,
αρχεία εφαρμογών Φυτοπροστασίας και Θρέψης, αρχεία καλλιεργητικών πρακτικών,
ανάλυση υπολειμμάτων, ιχνηλασιμότητα, στοιχεία εξοπλισμού κι ενεργών
καλλιεργειών. Μαθαίνουμε να προτιμούμε, να προβάλλουμε επιχειρήσεις που σταθερά
και μόνιμα, επιδεικνύουν κοινωνική ευαισθησία, που δεν κάνουν απολύσεις, που
επανεπενδύουν, που δεν αισχροκερδοσκοπούν, που προσφέρουν γενικότερα, που
αποδεικνύονται ανταποδοτικές στις τοπικές κοινωνίες.
Για
τον επαγγελματία τον βιοτέχνη:
Μαθαίνει να προσανατολίζεται, δημιουργικά σε
προκοπή, ανταγωνιστικότητα, αποφυγή της φοροδιαφυγής, πελατοκεντρική αντίληψη,
κοινωνική ευαισθησία και ανταπόδοση, ανάπτυξη και προβολή των τοπικών συγκριτικών
πλεονεκτημάτων, της πολιτιστικής ταυτότητας, της καλαισθησίας, αειφόρες-βιώσιμες
επιλογές, εξωστρέφεια,
υιοθέτηση της λογικής του φιλόξενου οικοδεσπότη. Προτιμάμε για προϊόντα – παραγωγούς,
πάνω από 200 χλμ απόσταση, να ασχολείται η υγιής και προκομμένη ΤΟΠΙΚΗ επιχειρηματικότητα
και η Κοινωνική Προμηθευτική-Καταναλωτική Συνεργατική Επιχείρηση, για λόγους
τοπικότητας, κοινωνικής συνοχής και περιβαλλοντικούς (αποτύπωμα του άνθρακα -
καύσιμα μεταφοράς).
Έτσι τα προϊόντα για τα μέλη μας έχουν κατοχυρωμένη
την δικαιότερη δυνατή τιμή λιανικής πώλησης και τα στοιχεία παραγωγού.
Στην πορεία προς την επίτευξη των παραπάνω,
μεταβατικά και περιστασιακά κάνουμε εκπαιδευτικές
ενέργειες-δράσεις-δραστηριότητες διαφάνειας –συμπίεσης της ΨΑΛΙΔΑΣ, και παραλήπτες είναι οι παραγωγοί, οι επαγγελματίες του
κλάδου, τα μέλη μας, αφού απολυμένοι, άνεργοι, ΝΕΟΠΤΩΧΟΙ, την στιγμή που
δεχόμαστε όλες αυτές τις μειώσεις των μισθών, πρέπει να ξυπνήσουμε, να
ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ ! ! !
να
διασφαλίσουμε :
την αποφυγή της φοροδιαφυγής, την ασφάλεια
και την πιστοποίηση των τροφίμων καθώς και την εκπαίδευση, για την ποιότητα, την
δικαιότερη δυνατή τιμή, για τις ποσότητες, που πρέπει να αγοράζουμε, για να μην
πετάμε τρόφιμα. Προσπαθούμε επίσης να
μην στερούνται βασικά τρόφιμα κοινωνικές ομάδες με πραγματικό πρόβλημα.
Στηρίζουμε αυτήν την προσπάθεια, όχι γιατί
πιστεύουμε ότι ο κρίκος της αγοράς, που λέγεται εμπόριο, πρέπει να καταργηθεί,
αλλά γιατί είναι αδιαμφισβήτητη ανάγκη, να εξορθολογηθεί και να αποκτήσει,
στοιχεία υγιούς ανταγωνισμού.
Σε καλούμε να συμμετέχεις σε αυτό το κίνημα
αλληλέγγυας και δίκαιης συναλλαγής μεταξύ μας, για την αντιμετώπιση της
αλόγιστης ΑΙΣΧΡΟκερδοσκοπίας στο εμπόριο τροφίμων η οποία έχει φέρει σε
αδιέξοδο την αειφόρο παραγωγή αλλά και τον καταναλωτή.
Επι-χειρώ σημαίνει ενεργώ με σκοπό. Ο
συγκεκριμένος -ως διαφορετικός- τρόπος της επιχειρηματικής δραστηριότητας,
επικεντρώνεται στην ανθρώπινη ανάγκη, και όχι στην ανθρώπινη απληστία.
Είναι απλά και νόμιμο και ηθικό.
Σας καλούμε ως συλλογικότητες της τοπικής
κοινωνίας, συλλογικότητες της οποίας τα μέλη βιώνουν καθημερινά τα
πλεονεκτήματα και την ευλογία της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της
προσφοράς, ως φορείς και ως πρόσωπα, να πάρετε θέση.
Η προσωρινή Συντονιστική επιτροπή
