σεμινάριο.1: "γνήσιες, συνεργατικές επιχειρήσεις"

φιλαδελφία

αλληλεγγύη

συνεργατισμός

σεμινάριο.1:

"γνήσιες, συνεργατικές επιχειρήσεις"

Δευτέρα 22-04-2012, ώρα 7-9 εργατ κέντρο (ΡΕΞ)

Ενωθείτε κατά των υψηλών τιμών!

Η γέννηση του συνεταιριστικού κινήματος

επι-χειρώ σημαίνει ΕΝΕΡΓΩ... με σκοπό.

Ανησυχώ, αγαπώ, ερευνώ, ετοιμάζω, προετοιμάζω,επιλέγω, αποφασίζω, ερευνώ, σχεδιάζω, μαθαίνω,

ΑΜΦΙΣΒΗΤΩ,

ερευνώ, ρισκάρω,

ΕΝΕΡΓΩ..

Η καρδιά της επιχειρηματικότητας είναι η πρόβλεψη καταναλωτικών επιθυμιών και αναγκών, ιδιαίτερα αυτές που δεν έχουν ακόμα εκφραστεί, και στη συνέχεια η σύνδεσή τους με μια ουσιαστική γνώση για το τι μπορεί να γίνει για να ικανοποιηθούν.

Ως εκ τούτου, όσο πιο μορφωμένος είναι κάποιος και όσο περισσότερο ανοιχτός σε νέες ιδέες που προέρχονται από την διασταύρωση διαφόρων γνωστικών τομέων, τόσο πιο αποτελεσματικός επιχειρηματίας θα γίνει.

Επιπλέον, αν η τύχη ευνοεί τους προετοιμασμένους, και αν θεωρούμε ότι η τύχη, π.χ. να προτείνει την σωστή ιδέα τη σωστή στιγμή, είναι σημαντική για την επιχειρηματικότητα, τότε μπορούμε να προλειάνουμε το έδαφος για αυτή την τύχη με το να είμαστε σωστά εκπαιδευμένοι.

Η επιχειρηματικότητα δεν μπορεί να είναι αγγαρεία, ούτε πρέπει να έχει ως κύριο σκοπό τον πλουτισμό.

Το κίνητρο που βρίσκεται πίσω από επιτυχημένους επιχειρηματίες είναι η δυνατότητα να κάνεις αυτό που αγαπάς πιο πολύ και να ζεις από αυτό.

Η όπως είπε και ο Κομφούκιος

"Διάλεξε ένα επάγγελμα που αγαπάς και δε θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου".

Ως εκ τούτου, αν η επιχειρηματικότητα είναι τρόπος αυτοπραγμάτωσης, η νέα γενιά πρέπει να κατανοήσει και να μάθει για αυτή τη θετική πτυχή της αυτοαπασχόλησης για να μπορέσει, στη συνέχεια, να αλλάξει το κυρίαρχο εργασιακό της μοντέλο από την «προσφορά» θέσης εργασίας στη «δημιουργία επιχειρηματικής απασχόλησης».

· Ένας συνεταιρισμός είναι μια αυτόνομη ένωση ανθρώπων που ενώνονται εθελοντικά για να ικανοποιήσουν τις κοινές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές ανάγκες και φιλοδοξίες τους μέσω μιας από κοινού-ιδιόκτητης και δημοκρατικά-ελεγχόμενης επιχείρησης.

· Αν και μπορούν να εντοπιστούν χρονικά και σε αρχαιότερες περιόδους, οι συνεταιρισμοί αναπτύχθηκαν ως κίνημα από τον XVIII αιώνα και μετά, ως μια απάντηση στα καταστρεπτικά αποτελέσματα της βιομηχανικής επανάστασης.

· Συνειδητοποιώντας την δυστυχία που προκλήθηκε από την βιομηχανική επανάσταση (μείωση των μισθών, αύξηση της φτώχιας), ο R. Owen και ο Δρ. W. King ήταν οι πρώτοι ηγέτες που σκέφτηκαν μια νέα μορφή κοινωνικής οργάνωσης, βασισμένης στην ιδέα της συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων που επιθυμούν να λύσουν τα προβλήματά τους από κοινού.

Κατόπιν άλλοι στοχαστές ακολούθησαν παίρνοντας αυτές τις ιδέες και εξελίσσοντας τες περεταίρω, άνθρωποι όπως: ο C. Fournier, ο P. Bucher, ο Schulze - Delitzsch, ο F.W. Raiffeisen, κ.λπ.

· Η Δίκαιη Κοινωνία των Πρωτοπόρων του Rochdale αντιπροσωπεύει το πρώτο γνωστό πείραμα που πραγματοποιήθηκε επιτυχώς στον συνεταιριστικό τομέα.

Για πολλούς, αυτή η ιστορία χαρακτηρίζει την αφετηρία του συνεταιριστικού κινήματος αλλά πρέπει να το δούμε ως ένα μοντέλο για την συνεταιριστική ανάπτυξη.
Δείχνει πώς οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και η ανεπαρκής προστασία των καταναλωτών οδήγησαν 28 τεχνίτες να ιδρύσουν το 1884 μια κοινωνία συνεταιριστικού λιανεμπορίου, την Δίκαιη Κοινωνία των Πρωτοπόρων του Rochdale.
Ο στόχος ήταν να παρασχεθούν στους εργαζόμενους τρόφιμα και άλλα αγαθά όπως οι εκπαιδευτικές και κοινωνικές υποδομές.

Η κοινωνία καθοδηγήθηκε από τις αρχές που, στις μέρες μας, είναι οι βασικές αρχές των συνεταιρισμών.

Αυτές οι αρχές είναι οι ακόλουθες:

• Ανοικτή και εθελοντική ένταξη ως μέλος,
• Δημοκρατικός έλεγχος,
• Μειωμένο επιτόκιο ως μέρισμα κεφαλαίου που περιορίζεται στο 6%,
• Διανομή του πλεονάσματος στα μέλη αναλογικά προς τις συναλλαγές τους,
• Εμπορικές συναλλαγές τοις μετρητοίς,
• Εκπαίδευση και κατάρτιση για τα μέλη,
• Πολιτική και θρησκευτική ουδετερότητα,
• Φιλανθρωπική διανομή των περιουσιακών στοιχείων σε περίπτωση διάλυσης.

· Η αποικιοκρατία ήταν το βασικό κρίσιμο σημείο για την ανάπτυξη των συνεταιρισμών στις αναπτυσσόμενες χώρες.

· Στις αποικίες οι συνεταιρισμοί χρησιμοποιήθηκαν στην πραγματικότητα ως στρατηγικό εργαλείο για να οργανώσουν τους ανθρώπους σε ομάδες για την συγκέντρωση των αγαθών προς εξαγωγή, ουσιαστικά για να ελεγχθεί η εγχώρια οικονομία (καφές, κακάο κ.λπ.).

 

Οι πρωτοπόροι του Rochdale

Το συνεταιριστικό κίνημα ανακαλύπτει τις ρίζες του στο Rochdale, μια πόλη υφαντουργίας στο Lancashire της Αγγλίας, όπου, το 1884, οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, η ανεπαρκής προστασία των καταναλωτών και η τακτική νόθευση των τροφίμων από ορισμένους εμπόρους οδήγησε 28 τεχνίτες να δημιουργήσουν μια κοινωνία συνεταιριστικού λιανεμπορίου, την Δίκαιη Κοινωνία των Πρωτοπόρων του Rochdale, προκειμένου να εφοδιάζονται οι εργαζόμενοι με τρόφιμα και άλλα αγαθά, καθώς επίσης και με εκπαιδευτικές και κοινωνικές υποδομές.

28 άτομα συγκέντρωσαν ένα μικρό ποσό κεφαλαίου και άνοιξαν ένα κατάστημα στην πάροδο Toad με στόχο να πωλούνται υγιεινά τρόφιμα σε λογικές τιμές.

Μέρος των κερδών ή του "πλεονάσματος", ο οποίος είναι ο όρος που προτίμησαν να χρησιμοποιήσουν, επέστρεφε πίσω στα μέλη αναλογικά προς τις συναλλαγές τους, αυτό είναι το περίφημο συνεταιριστικό μέρισμα ή "divi".
Οι πρωτοπόροι και άλλοι πρώτοι συνεταιριστές εμπνεύστηκαν πάρα πολύ από τα γραπτά του παθολόγου και φιλάνθρωπου Δρ. William King για τους συνεταιρισμούς και από τον Robert Owen, έναν βιομηχανικό παραγωγό και Ουαλλό κοινωνικό μεταρρυθμιστή.
Οι συνεταιριστικές αρχές του Rochdale βασίστηκαν στις αποφάσεις και τις πρακτικές των πρωτοπόρων που πήραν έκταση ως αποτέλεσμα των συνεταιριστικών θεωριών του Owen. Αυτές οι αρχές είναι:
ανοικτή και εθελοντική ένταξη μελών, δημοκρατικός έλεγχος,
μειωμένο επιτόκιο ως μερίδιο κεφαλαίου που περιορίζεται στο 6%, δ
ιανομή του πλεονάσματος στα μέλη αναλογικά προς τις συναλλαγές τους,
εμπορικές συναλλαγές της μετρητής,
εκπαίδευση και κατάρτιση για τα μέλη,
θρησκευτική και πολιτική ουδετερότητα,
φιλανθρωπική διανομή των περιουσιακών στοιχείων σε περίπτωση διάλυσης.

Δεν έχει εξακριβωθεί εάν η κοινωνία των πρωτοπόρων του Rochdale είναι σίγουρα ο πρώτος συνεταιρισμός, ούτε εάν το κατάστημά τους συνιστά σίγουρα το πρώτο συνεταιριστικό κατάστημα.

Οι παλαιότερες επιχειρήσεις που επιβίωσαν υιοθέτησαν επίσης το συνεργατικό μοντέλο του Rochdale ως παράδειγμα συνεταιριστικής διαχείρισης.
Το Rochdale πολύ γρήγορα έγινε ένα πρότυπο για όλες τις παρόμοιες συνεταιριστικές επιχειρήσεις που ιδρύθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά και παγκοσμίως.

Η ιδέα του συνεργατισμού που συνελήφθη στο Rochdale έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από 700 εκατομμύρια συνεταιριστές σε περισσότερες από 100 διαφορετικές χώρες.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Κοινότητα των Καταναλωτικών Συνεταιρισμών