Το πώς θα «κάνουμε χωριό»

Το κύριο θέμα της ταραγμένης εποχής μας, το κοινωνικό ζήτημα, το πώς θα «κάνουμε χωριό», δηλαδή πώς θα ξαναφτιάξουμε την κοινωνία μας.
Το παλιό μοντέλο της ξέφρενης κατανάλωσης και του ατομικισμού απέτυχε, πρέπει τώρα να προτάξουμε το νέο.
Στο νέο μοντέλο κοινωνικής συμβίωσης θα κυριαρχεί το μέτρο, η εργασία, η υπομονή, η συνεργασία, η δικαιοσύνη, η ανθρώπινη σχέση, η συμμετοχή στην κοινότητα;
Στο νέο σύστημα θα κυριαρχεί η πραγματική οικονομία, όχι η φούσκα, όχι το αλόγιστο δάνειο, το δεύτερο εξοχικό, η τρίτη τηλεόραση, το τέταρτο αυτοκίνητο, κοκ.
Το νέο οικονομικό αλλά και κοινωνικό αίτημα είναι αυτό του μέτρου, της κοινότητας, της ανθρωπιάς.

 

Η αγροτική  παραγωγή, ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣΜΟΣ, ως συνιστώσα μιας ανάπτυξης νέου τύπου:

τοπικής,  εθνικής,  παραγωγικής, δυναμικής  με βάση κυρίως το παραδοσιακό μας οπλοστάσιο και την βαθιά ιστορική εμπειρία, με παράλληλη βέβαια χρήση των νέων μεθόδων και με σεβασμό στο οικοσύστημα.

Μας ενδιαφέρει μια γεωργία πολυσχιδής, που παράγει πολλά προϊόντα και όχι μόνο αυτά που επιδοτούνται, μια ΤΟΠΙΚΗ παραγωγή, μεταποίηση, δημιουργία, που συνδυάζει την εκλογικευμένη παραγωγή, την παραδοσιακές μεθόδους του τόπου και τις σύγχρονες πρακτικές που είναι φιλικές προς το περιβάλλον.

Στόχος η παραγωγή προϊόντων ποιότητας, η μεταποίησή τους κοντά στους χώρους παραγωγής, η προώθηση των αγαθών στην αγορά με  αποτελεσματικούς  τρόπους και η νέα σχέση του παραγωγού τόσο με τον έμπορο όσο και με την οικογένεια, το νοικοκυριό,  μέσα από τον αλληλοσεβασμό και τον  αντίστοιχο επιμερισμό των ωφελημάτων σε ισότιμη βάση.

Η γεωργία δεν είναι απλά ένας ακόμα οικονομικός συντελεστής, εμπεριέχει όλα τα στοιχεία που οριοθετούν έναν τρόπος ζωής. 

Εργασία, συμμετοχή, προκοπή, αλληλεγγύη, ταύτιση με τη φύση, άμεση σχέση με τους ανθρώπους, παράδοση, οικογένεια, κοινότητα.

Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ είναι μια πειστική απάντηση στο σημερινό αδιέξοδο και μια απάντηση στην κρίση, αφού  ο αγροτικός τομέας, η μεταποίηση, ο συνεργατισμός, από τη φύση του και την εκτεταμένη παρουσία του στην ενδοχώρα παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα προσωπικού ή κοινωνικού χαρακτήρα. 

Πέρα από τα εμφανή πλεονεκτήματα που συνδέονται με τον τρόπο ζωής κοντά στη φύση, ο αγροτικός τομέας παρουσιάζει υψηλό δείκτη συνέργειας με άλλους κλάδους και τομείς της πραγματικής οικονομίας : μεταποίηση, εξαγωγές, υποδομές, τουρισμός, πολιτισμός, εστίαση, κατανάλωση, κοκ,

Όλοι αυτοί οι τομείς συνδέονται με τον αγροτικό χώρο, επηρεάζονται από τις δραστηριότητές του, εξαρτώνται από τις πρώτες ύλες του (δημητριακά, φρούτα, λαχανικά, μέλι, κρέας, γάλα, τυροκομικά, ξυλεία, αλιεύματα, κοκ) και αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη συναφών υπηρεσιών μέσα στην οικονομική ζωή.

Οι τομείς αυτοί συνολικά συνθέτουν έναν ευρύτερο κύκλο που αποκαλούμε «σύστημα αγρο-συνεργειών».

Το σύνολο των θέσεων εργασίας αφορά στην ουσία την πραγματική μας οικονομία, ενδιαφέρει όλες σχεδόν τις οικογένειες  και  είναι διάσπαρτο σε ολόκληρη την επικράτεια.

 Είναι απαραίτητο να εμπεδωθεί μια διαφορετική αντίληψη σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη: μια ανάπτυξη βιώσιμη και ποιοτική, με αναζωογόνηση της υπαίθρου, με ενίσχυση της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής, με εθνική αλληλεγγύη, με μέτρα ουσιαστικής στήριξης των αγροτών και κίνητρα για κάθε νέο παραγωγό προϊόντων και υπηρεσιών σε τοπικό επίπεδο.

Χρειαζόμαστε ένα παραγωγικο-κεντρικό μοντέλο, αντί της σημερινής καταναλωτικής φούσκας εισαγομένων προϊόντων.

Δηλαδή στροφή στην πραγματική οικονομία, στον άνθρωπο και στο προϊόν του κόπου του, με έμφαση στην ποιοτική παραγωγή.

Και βεβαίως χρειαζόμαστε μια άλλη σχέση ανάμεσα στον παραγωγό και στην οικογένεια, με πλήρη αξιοποίηση των σύγχρονων συστημάτων προώθησης προϊόντων και κατάλληλων συνεργασιών.

Η έκφραση «Ας κάνουμε χωριό» εκφράζει όντως μια ανάγκη, αλλά και δεν πρέπει να γίνει  μια παγίδα για αφελείς ή ευκαιρία κερδοσκοπίας από επιτήδειους.

Η εποχή των πανάκριβων μελετών και της υιοθέτησης εκ μέρους των αγροτών ακατάλληλων μοντέλων καλλιέργειας και εκτροφής ζώων πέρασε και την πληρώσαμε ακριβά.

Εάν μη τι άλλο, Ξέρουμε πλέον πώς να φυλαχθούμε. 

Η παράμετρος της κρίσης.

Η κρίση είναι βαθιά, συστημική, και για την Ελλάδα τίθεται πλέον άμεσα το θέμα της επιβίωσης μεγάλου μέρους του πληθυσμού.

Δεν πρέπει συνεπώς να μείνουμε στα καθιερωμένα και στο πολιτικώς ορθό, αλλά ως ενεργοί πολίτες, πρέπει να έχουμε την παρρησία να προειδοποιήσουμε την Πολιτεία και την κοινωνία και να αναδείξουμε τις εφικτές λύσεις, τη συμμετοχή τη συλλογικότητα.

Έρχονται χρόνια δύσκολα, σκληρά και πρέπει να ετοιμασθούμε κατάλληλα.

Η διεθνής κρίση εντείνει εξάλλου σε πολλές περιοχές του πλανήτη την επισιτιστική κρίση κι αυτό δίνει μια ιδιαίτερη διάσταση στο θέμα που μας απασχολεί. 

Η μεγέθυνση αλλά και η νέα σύνθεση του ΑΕΠ θα προέλθει μόνο μέσα από την αύξηση της παραγωγής στους κλάδους της πραγματικής οικονομίας.

Γι αυτό είναι απαραίτητο να εμπεδωθεί μια διαφορετική αντίληψη σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη: μια ανάπτυξη βιώσιμη και ποιοτική, με αναζωογόννηση της υπαίθρου, με ενίσχυση της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής, με εθνική αλληλεγγύη, με μέτρα ουσιαστικής στήριξης των αγροτών και κίνητρα για κάθε νέο παραγωγό προίόντων και υπηρεσιών σε τοπικό επίπεδο.

Η γενικευμένη οικονομική κρίση και η σκληρή πολιτική της λιτότητας προκαλούν στη χώρα μας πρωτοφανή οικονομική ύφεση, δραματική  αύξηση της ανεργίας και κυρίως ανεργία των νέων.

Η μετεγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων στο χωριό, στην επαρχία και η ένταξή τους στην αγροτική παραγωγή και στο ευρύτερο σύστημα των «αγρο-συνεργειών» με οργανωμένο τρόπο,  τεχνικο-επιστημονική υποστήριξη, διοικητική υποβοήθηση και κίνητρα θα δώσει διέξοδο και εργασία σε όσους το επιθυμούν και παράλληλα θα αυξήσει την εθνική παραγωγή, μειώνοντας τις εισαγωγές και αυξάνοντας τις εξαγωγές. 

Αλλά αυτό πρέπει να γίνει με σχέδιο, με στόχους, με συμμετοχή των ίδιων των παραγωγών, και στήριξη των ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ: μόνο η συνειδητή, προκομμένη, συμμετοχή τους, ατομική και συλλογική, θα διασφαλίσει τη νέα προοπτική.

Το κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να καλύπτει τα χρέη των συνεταιρισμών και οι παραγωγοί πρέπει να μετέχουν υπεύθυνα, με περηφάνια, με δικαιώματα και υποχρεώσεις, στο εθνικό παραγωγικό και φορολογικό σύστημα.
Χτίζουμε λοιπόν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ συνεταιρισμούς.
Συνεργατισμό, αλληλεγγύη, κοινωφελείς δραστηριότητες.

Αυτό σημαίνει εργασία, επενδύσεις, συνέργειες, ώστε να υπάρξει ισχυρή οικονομική ανάκαμψη, αμοιβαίο όφελος και ανάδειξη του εθνικού δυναμικού μέσα από μια πραγματικά βιώσιμη ανάπτυξη.

Η προώθηση του οικονομικού μοντέλου των αγρο-συνεργειών συνεπάγεται ανατροπή του σημερινού υπερσυγκεντρωτικού κράτους αφού η υιοθέτησή του θα επιφέρει ουσιαστική αποκέντρωση των οικονομικών δραστηριοτήτων, αναδιοργάνωση της διοίκησης με επίκεντρο  την περιφέρεια, αναθεώρηση των δημοσίων πολιτικών ώστε να λάβουν επιτέλους υπόψη τους την βαθιά κρίση, μεγάλης κλίμακας μετεγκατάσταση των ενδιαφερομένων ανέργων από την πρωτεύουσα και τις άλλες μεγάλες πόλεις στην ύπαιθρο, ενίσχυση της μικρής αγροτικής επιχειρηματικότητας και γενικότερα συνεκτικές προσπάθειες για διασφάλιση της επιβίωσης  του πληθυσμού σε εποχή κρίσης και αυξανόμενης φτώχειας.

Οι νέοι Συνεταιρισμοί, οι ομάδες παραγωγών, το ΔΠΘ, οι Δήμοι, οι Περιφέρειες έχουν ένα λαμπρό πεδίο μπροστά τους και η συνεργασία αγροτικών και αστικών Δήμων μπορεί να δημιουργήσει νέα πρότυπα οικονομικής συνεργασίας για κοινό όφελος. 

Ο κόσμος που ζούμε είναι ασταθής, οι ισορροπίες που γνωρίζαμε έχουν αλλάξει, τα μέλλον θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από τις δικές μας ενέργειες.

Να δούμε άμεσα πού μπορούμε καλύτερα, ποιά είναι τα εθνικά συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, πώς θα δράσουμε έξυπνα για να βελτιώσουμε διεθνώς τη θέση μας.

Αν διαβάσει κανείς τις πρόσφατες μελέτες σχετικά με τις δυνατότητες ανάπτυξης της χώρας και αντιμετώπισης της κρίσης, παρατηρεί δύο κυρίως πράγματα: μια συχνή αναφορά στον αγροτικό τομέα και ταυτόχρονα, μια έλλειψη εξειδίκευσης των προτάσεων.

Αναγνωρίζονται, συχνά, οι μεγάλες δυνατότητες του τομέα, αλλά όταν πάμε στο πώς και με ποιό τρόπο  η αμηχανία είναι εμφανής.

Το μεγάλο άλμα και στοίχημα της ελληνικής οικονομίας σημαίνει κυρίως στροφή στην παραγωγή, συνειδητή επιλογή κατανάλωσης ντόπιων προϊόντων, συστηματική προβολή του made in Greece.

Γι αυτό πρέπει επειγόντως να συζητήσουμε για κίνητρα, μηχανισμούς στήριξης των νέων, μικρο-δάνεια με χαμηλό επιτόκιο, με δυό λόγια για ένα αποτελεσματικό σύστημα υποστήριξης των παραγωγών έξω  από την απογοητευτική σημερινή γραφειοκρατία.

Πρέπει να δούμε το όλο θέμα υπό το πρίσμα της νέας, μικρής αγροτικής επιχειρηματικότητας, και της συνεργατικής, κοινωνικής επιχειρηματικότητας,  όπου ακόμα υστερούμε: ο πρωτογενής τομέας παρά την κρίση και μέχρι το 2010 βρίσκονταν πολύ χαμηλά στις προτιμήσεις των νέων επιχειρηματιών (2%  περίπου στην Ελλάδα σε σχέση με 12% στο  Βέλγιο, βλ. την πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ «Η μικρή επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, 2010-2011, των Σταύρου Ιωαννίδη και Στελίνας Χατζηχρήστου). 

Το μοντέλο της οικονομίας των υπηρεσιών ΔΕΝ αποτελεί λύση, αφού οι υπηρεσίες πρέπει να στηρίζονται στην παραγωγή και στη μεταποίηση.
Αν όλα είναι εισαγόμενα δεν υπάρχει διέξοδος.
Θέλουμε ένα μοντέλο παραγωγικό, αγρο-κεντρικό, δηλαδή ένα ανθρωποκεντρικό, αφού χωρίς τον παραγωγό, τον άνθρωπο, και την στήριξή του από την ΤΟΠΙΚΗ κοινότητα, δεν έχει ενδιαφέρον καμμία δραστηριότητα. 
Υπό την έννοια αυτή η αγάπη στον ΤΟΠΟ μου, ο σεβασμός στους ΠΟΡΟΥΣ του, στην βιώσιμη επιχειρηματικότητα, στην στήριξη από την τοπική ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ως τρόπου ζωής είναι σημαντική προσωπική αλλά και πολιτική επιλογή, είναι επιλογή ανθρωπίνων σχέσεων, διαφορετικής οργάνωσης του κοινωνικού βίου.

Η ευημερία δεν ταυτίζεται με την κατοχή υλικών αγαθών.

Το πρόσωπο, η οικογένεια, το νοικοκυριό,  ο παραγωγός μπορεί, χάρη στην επαφή του με τη φύση να αναδείξει τη νέα ισορροπία, δηλαδή την ηθική διάσταση της ανάπτυξης και την κοινωνική χρησιμότητα των παραγομένων προϊόντων.

«Ο αληθινός πολιτισμός προέρχεται μέσα από τη φύση και είναι αγνός, λιτός και απλός» (Masanobu Fukuoka).

Το μέλλον μας θα διαμορφωθεί με βάση αυτές τις αρχές καθώς και από την συμμετοχή μας στην κοινότητα, το τέλος του υπερβολικού καταναλωτισμού και του ατομικισμού είναι πλέον ορατό.

Έτσι όλα μπορούν να αλλάξουν.

Σε αυτό το πλαίσιο το πρόσωπο, η οικογένεια, η ΤΟΠΙΚΗ κοινότητα, ο παραγωγός, ο τόπος  μου με τα αυθεντικά του έθιμά του και τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής, έχουν ένα νέο κοινωνικό, οικονομικό, περιβαλλοντικό ρόλο. 

Έχουμε ως χώρα μια μοναδική μακραίωνη ιστορική εμπειρία, ξέρουμε τί είναι χωριό, δηλαδή κοινότητα ανθρώπων, έχουμε τον απαράμιλλο διατροφικό μας πολιτισμό, το εκπληκτικό μας περιβάλλον και την πλούσια βιοποικιλότητα.

Δεν μπορούμε συνεπώς να συνεχίσουμε έτσι, δηλαδή να εισάγουμε τα πάντα, να χρεώνουμε για τις αλόγιστες ενέργειές μας τις επόμενες γενιές, να υποθηκεύουμε το μέλλον της πατρίδα μας.

Η ενασχόληση με τη γεωργία απαιτεί κυρίως ισορροπημένη προσέγγιση, προσωπική διάθεση.

Ένα νέο ζευγάρι, γιατί γι αυτό τελικά μιλούμε, αντί να κάθεται άνεργο ΑΒΟΥΛΟ, στην  Αθήνα, μπορεί, με διάθεση εργασίας, συνεργασίας, ενημέρωσης, αλληλοβοήθειας, προκοπής, να κερδίσει επάξια τη ζωή του, να δημιουργήσει τις βάσεις για ένα αξιοπρεπές μέλλον στον ΤΟΠΟ του.

Δεν υπάρχουν σήμερα άλλες λύσεις για πολλούς ανέργους κατοίκους των πόλεων.

ΟΧΙ στο μαρασμό, απογοήτευση, κατάθλιψη, αδιέξοδο.

Εδώ υπάρχει συνεργασία, προσφορά, προκοπή, εργασία, παραγωγή, συμμετοχή.

 Η πρωτοβουλία μας ας δώσει έμπρακτα αποτελέσματα για το καλό του τόπου, για το μέλλον των παιδιών μας, για το μέλλον της βιώσιμης ανάπτυξης στην Ελλάδα. 

Οι «μοναχικές» πορείες, η ιδιοτέλεια, η αλαζονεία, η ιδιοτροπία, είναι «δοκιμασμένες», άλλωστε αυτές μας έφθασαν εδώ.
Τα καρδιαγγειακά προβλήματα έχουν 20% αύξηση, ενώ οι αυτοκτονίες είναι πλέον μέρος της καθημερινότητας.
Η χρήση ουσιών, όπως αλκοόλ έχει πάρει την άγουσα.
Το άγχος του μέσου Έλληνα μετατρέπεται γρήγορα σε κατάθλιψη, η οποία γεννά τα παραπάνω δεινά.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσο το ίδιο το άτομο μπορεί να βοηθήσει μόνο του τον εαυτό του.
Η απάντηση είναι «Μπορεί».
Όταν το ΑΤΟΜΟ γίνεται ΠΡΟΣΩΠΟ, μέσα από την ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, την αλληλεγγύη, την συναναστροφή, την αυτοΕκτίμηση, την εξωστρέφεια, τον ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣΜΟ.
Φιλαδελφία:
στηρίζουμε την οικογένεια
με αλληλεγγύη, με συνεργατισμό
http://www.facebook.com/events/133195720158355/
για οποιοδήποτε
ΑΙΤΗΜΑ, ΜΗΝΥΜΑ, ΕΙΚΟΙΝΩΝΙΑ,
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ, ΕΡΩΤΗΣΗ, ΠΡΟΤΑΣΗ
ΕΓΓΡΑΦΗ-ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
ΕΓΚΥΡΗ-ΕΓΚΑΙΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
παρακαλούμε απευθυνθείτε :
http://philadelpheia.blogspot.gr/
philadelpheia@gmail.com 
https://www.facebook.com/messages/philadelpheia
http://www.facebook.com/philadelpheia
Δ Ι Α Δ Ω Σ Τ Ε
Κ Ο Ι Ν Ο Π Ο Ι Η Σ Τ Ε
Π Ρ Ο Ω Θ Η Σ Τ Ε
Π Ρ Ο Σ Κ Α Λ Ε Σ Τ Ε ! ! !

 

 

Πηγή:

Στο κείμενο έγινε χρήση παραγράφων από την εκπληκτική εισήγηση του Αθανασίου Θεοδωράκη, πολιτικού επιστήμονα στο Συνέδριο «Να κάνουμε τη γεωργία τρόπο ζωής»,

Για την αντιγραφή και επεξεργασία, «Φιλαδελφία».